لکستان

انسان از بامداد پیدایش و اولین گشایش چشم در این دنیا با رنگ آشنا شد.روزها نور و اشعه ی زرد خورشید و شبها با رنگ سیاه تاریکی.

هنگام شکار حیوانات و سرخی رنگ خون. نگاه به آسمان بی انتها و انعکاس آن در دل دریاها و رودخانه ها و آشنایی با رنگ آبی.

ما مردمان کره ی زمین فرزندان انسانهای اولیه هستیم و این آشنایی در خون و رگ  و ژنهای ما باقی مانده است. هدف آشنایی با رنگها و خاصیت و نحوه ی پیدایش نیست.آنچه مد نظر است ، اشاره به کهنگی فرهنگها و زبانهاییست که برای رنگها اسم و مسمایی مختص به خود دارند.

زبان لکی یکی از زبانهایی است که برای هر رنگ اسمی خاص و ویژه دارد.در زمانی که ما زندگی می کنیم مردمان لک زبان علاوه بر آنچه در زبان فارسی برای رنگها رایج است با اسامی دیگری که مخصوص و بر آمده از فرهنگ و زبان دیرینه ی لکی است، آشنا هستند.متذکر می شوم که قصد نشان ددن برتری فرهنگی لکی را بر هیچ فرهنگ و قومیتی را ندارم.تنها نکته ی قابل ذکر این است که بدانیم زبان انگلیسی (انگلستان) برای رنگها بیشترین نام را دارا هستند و آن را افتخار خود می دانند. زبان لکی هم به نوبه ی خود از بسامدی قابل تامل برخوردار است.

آویی:رنگ آبی./آویی سراوی:آبی مانند رنگ سرابها. قرمز و میوی و ماوی ابیضی آوی سراوی

پر  طاووس   طراوی   چتر   و  چیمان  و  چنار (ملا منوچهر)/ئسبِی: سفید./باز:سیاه و سفید./بور: بور/پِیسه: سیاه و سفید/چَرمِی: سفید/خالی:سیاه/رش: زرد مایل به مشکی/رِیوه: رنگارنگ قهوه ای و سفید /ماش برنج/سوز:سبز/سویر: قرمز/سِی:سیاه/سِی پیسه:سیاه و سفید/قطرانی:مظهر سیاهی به رنگ قطران/قوژ:رنگارنگ مثل دیجومه/قوژ قوژی:رنگارنگ/کال :سیاه/کاو : آبی/کژل:مایل به رنگ زد و قرمز/گینویی: زرد کم رنگ/لکر:سفید/ماویی:آبی/هویل:طلایی